Vanmiddag zijn we mooi op tijd geland op het vliegveld van Thessaloniki. We hebben meteen onze huurauto (een Toyota Aygo, vanaf nu dus de Dinky Toy, maar prima voor twee dagen) opgehaald, we waren eigenlijk wat te vroeg en zouden hem vrijdag eigenlijk wat te vroeg in moeten leveren naar onze zin, maar 3 dagen bleek het minimum te zijn, dus we kregen hem meteen mee en mogen hem vrijdag zo laat inleveren als we willen, dat is weer een meevallertje.
Na ruim een uur rijden waren we in Vergina, een plaatsje dat bekend staat om zijn Koningsgraven. Je moet je auto net buiten het dorp parkeren en dan is het eventjes zoeken, maar de vriendelijke bevolking weet wel waar je voor komt en wijst je de weg.
Het museum is niet heel groot, maar de blootgelegde graftombes zijn zeker de moeite waard. Het museum is deels onder de grond gesitueerd, in de heuvel waarin zich ook de graftombes bevinden.
Helaas mocht je hier geen foto’s maken, maar met Google vindt je alles natuurlijk, dus heb ik toch wat voor in ons fotoboek.
Van daaruit was het nog ongeveer 2 uur rijden naar Kalambaka.
Dit is een dorpje in het gebied dat Meteora heet. Grote rotsformaties waarop kloosters zijn gebouwd.
We hadden hier een prima kamer en toen we aankwamen ging de zon bijna onder. De eigenaresse van het guesthouse raadde ons dan ook aan om snel naar boven te rijden met auto, voor de zonsondergang.
Dit is een prachtig voorproefje geweest op morgen, als we met een tourtje meegaan om dit gebied te bekijken.
Net hebben we lekker een echte Griekse maaltijd op bij een kleine taverna en nu gaan we heerlijk slapen. Morgen worden we om 9 uur opgehaald bij ons guesthouse.
Categoriearchief: Reisdagboek
Vilnius (25-05-2015)
In Vilnius hadden we via Airbnb een studio in een kelder gereserveerd, midden in het centrum. De kamer was prima, met alles wat we nodig hadden en genoeg ruimte. We zijn weer een goede ervaring via Airbnb rijker dus.
Na aankomst vanuit Riga zijn we gaan eten en verder hebben we niets meer gedaan die avond.
Zondag zijn we op tijd de deur uit gegaan om de stad te bekijken. Vilnius heeft niet heel veel bezienswaardigheden, maar toch vonden we 1 dag te kort om de stad uit te gaan om bijvoorbeeld het kasteel in Trakai te bekijken. Hier hebben we dus maar vanaf gezien, want we wilden graag weer een stadswandeling uit de Lonely Planet doen en het KGB museum stond hoog op het lijstje.
In de stad was een hardloopwedstrijd aan de gang en bij de grote kathedraal om de hoek bij ons hotel (deze kathedraal lijkt meer op een grote witte Romeinse tempel, heel mooi) was het dan ook een drukte van jewelste. Vilnius heeft iets weg van een Zuid Europese stad, ik vind het wat Italiaans aandoen. Maar bij de hardloopwedstrijd werd weer duidelijk dat we dichtbij Rusland waren. Er werden namelijk niet alleen flesjes water uitgedeeld aan de renners, maar ook halve liters bier!
Naast de kathedraal ligt een heuvel met daarop de restanten van de oude citadel. Deze hebben we eerst bezocht, waarna we naar het KGB museum zijn gelopen.
Dit museum is gevestigd in het oude hoofdkwartier van de KGB en er zijn nog cellen te bezichtigen en de kelder waarin gedetineerden geëxecuteerd werden. Wij vonden dit, oorlogsnerds als we zijn, weer erg interessant om te zien.
We hebben hier ook nog een boek gekocht van iemand die de Russische strafkampen heeft overleeft. Een goede aanvulling aan onze bibliotheek, aangezien we hier nog vrij weinig vanaf weten.
Na het KGB museum hebben we dus ook in Vilinus de stadswandeling uit de Lonely Planet gelopen. We kamen langs een druk stadspark en prachtige kerken in allerlei kleuren en vooral met erg veel tierlantijnen. Ook Vilnius vonden we, boven verwachting, een prachtige stad.
We hadden ook nog eens het weer mee, wat het heerlijk maakte om gewoon door de stad te lopen en mensen en gebouwen te bekijken.
’s Avonds hebben we nog een lekkere pizza gegeten en de volgende morgen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Het was leuk geweest om 1 of 2 dagen extra te hebben denk ik, dan hadden we ook nog wat buiten de steden kunnen bekijken, zoals het kasteel van Trakai.
Maar we hebben een erg leuk weekend gehad, mede doordat we niet zulke hoge verwachtingen hadden van deze twee steden (vooral Vilnius) hebben deze steden ons positief verrast.
Beide steden waren mooi, maar ook gezellig en schoon en er zijn genoeg restaurantjes om lekker en goedkoop te kunnen eten. Wij vinden dus beide steden een aanrader, al heb je aan 1 dag per stad wel genoeg als je niet buiten de stad gaat.
Nu moeten we dus eigenlijk nog naar Talinn, om alle drie de hoofdsteden van de Baltische staten gezien te hebben. Ik heb al gelezen dat deze stad weer goed te combineren is met Helsinki, waar we ook nog nooit geweest zijn. Er gaat namelijk in 1,5 uur een veerboot op en neer tussen deze twee steden, dus er is weer een tripje aan het verlanglijstje toegevoegd!
Riga (23-05-2015)
In Riga hebben we onze tijd zo goed mogelijk benut want er is genoeg te doen en te zien in en rond deze mooie Oost Europese stad.
We hebben de eerste dag de markthallen bezocht, want ik vind markten in het buitenland altijd erg leuk. Het leuke aan deze markthal is dat het een oude zeppelin hangar is.
Ook hebben we de dom van Riga bezocht en toen was onze eerste dag eigenlijk alweer vol.
We hebben geslapen in Hostel Central, in een privé kamer met gedeelde badkamer. Het was een prima hostel op een goede locatie, schoon en met meerdere gemeenschappelijke ruimtes en zelfs een klein ontbijt elke morgen. Je moet dan wel zelf eventjes je vieze vaat afwassen, maar dat is nou net zo gezellig aan een hostel.
Vrijdag zijn we naar het open lucht museum net buiten de stad geweest. Hier zijn boerderijen en ook kerken uit verschillende streken in het land nagebouwd. De meeste gebouwen zijn ook ingericht en hier en daar lopen wat verkleedde mensen de tuintjes bij te houden of oude ambachten uit te voeren.
Het was prachtig weer en het museum lag in een erg groen gebied aan een meer, dus buiten dat we het erg leuk en interessant vonden om te zien, was het hier ook gewoon heerlijk rond wandelen in het zonnetje.
Bij het eettentje in het midden van het park hebben we spotgoedkoop een hotdog en gemberkoek op als lunch, voordat we weer terug zijn gegaan naar de stad.
Zaterdagmorgen hebben we een stadswandeling uit de Lonely Planet gelopen, langs alle mooie en opvallende gebouwen van Riga. Riga is echt een prachtige stad, met veel houten panden en ook veel kleurrijke gebouwen.
Tegen een uur of drie ’s middags vertrok de bus van Riga naar Vilnius. De kaartjes hiervoor hadden we thuis al gekocht en het was een prima luxe touringcar om een paar uurtjes in door te brengen.
Home sweet home! (30-07-2015)
We zijn alweer eventjes thuis en aan het werk, maar hier dan nog een laatste verslagje om het af te werken.
De reis naar huis was letterlijk en figuurlijk nog een hele trip. We zijn 24 uur onderweg geweest. Vanaf Caye Caulker zijn we in een vlucht van 7 minuten met een heel klein vliegtuigje (er zat 13 man in en het was echt vol) naar het internationale vliegveld van Belize City gevlogen.
Dit kostte wel enkele tientjes meer dan de boot en een taxi, maar het was wel veel sneller en ook nog eens leuk om zo over die eilandjes en het helderblauwe water te vliegen.
We konden zelfs wat grote roggen onder ons zien zwemmen!
Van Belize City zijn we naar Miami gevlogen, waar gelukkig geen vertraging hadden. De vlucht naar Madrid verliep eigenlijk heel voorspoedig, maar toen we 2,5 uur onderweg waren werd er een man onwel. Dat was echt wel even schrikken! Er werd omgeroepen of er een dokter in het vliegtuig zat, en dat zijn hulp dringend nodig was. Gelukkig voor die man was die dokter er ook, en in het vliegtuig hadden ze van alles bij om de man weer wat op te lappen. Hij kreeg een infuus, maar het was de bedoeling om terug te vliegen naar Miami of naar de dichts bijzijnde andere stad (Boston) bijvoorbeeld te vliegen.
Maar gelukkig knapte de man op van het infuus en toen herstelde de piloot zijn koers weer richting Madrid. Uiteindelijk hebben we hier maar 2 minuten mee verloren, en tegen de tijd dat we in Madrid waren kon de man gelukkig weer op zijn benen staan.
Van Madrid zijn we naar Brussel gevlogen, in een half vol vliegtuig dus met lekker veel ruimte voor onszelf. Hier stonden Jacques en Tineke ons op te wachten om ons weer naar huis te brengen.
En toen hadden we nog maar 1 vrije dag en toen begon het normale leven weer. Dat geeft toch altijd een dubbel gevoel. Het is fijn om thuis te zijn, maar een verre reis zet je toch altijd aan het denken en ik voel me altijd wat onrustig na al die indrukken en die vrijheid die je hebt gehad.
Maar ook het gewone leven went weer. De souvenirs staan wel nog steeds uitgestald rond de televisie, zoals ik altijd doe. En morgen kan ik het fotoboek op gaan halen, zodat ik daar de komende tijd nog heel veel in terug kan kijken!
Op naar de volgende reis! (dat wordt Griekenland, we zullen maar genoeg contanten meenemen ;)).
Snorkelen op Caye Caulker (10-07-2015)
Gisteren hebben we gesnorkeld, want daarvoor zijn we hier gekomen. Op aanraden van Anne, die we bij Finca Tatin hadden leren kennen hadden we deze tour geboekt bij een bureautje dat als enige aangeeft de vissen niet te voeren. De andere groepen storten zich namelijk massaal (met een man of 20) op de haaien. Ze lokken ze met een hoop voer en pakken de haaien en roggen dan vast, draaien ze om en laten iedereen ze aanraken. Wij vinden dat zielig en onze gids Zack bleek een hele goede keuze te zijn.
Hij legde uit hoe de vissen en koralen heetten en vroeg ons de beesten met rust te laten en alleen rustig naar ze te kijken.
Toen de boot net stil lag kwamen er al een hoop haaien en mega grote vissen op ons af. Dat ziet er toch wel eng uit! Ik gaf aan dat ik het eng vond en toen we net in het water waren pakte Zack mijn hand en nam hij me rustig mee naar de haaien, om te kijken en te laten merken dat de haaien echt niets deden en niet op je af komen. Dat vond ik erg fijn en een hele geruststelling en ik vond het ook echt niet meer eng. Ook het meisje dat een zwemvest droeg omdat ze niet zo goed kon zwemmen werd regelmatig bij de hand gepakt, echt een top gids als je het mij vraagt.
De eerste stop was dus Shark and Ray alley, waar vooral veel haaien, roggen en grote vissen zwemmen. We hebben hier een uurtje gesnorkeld en het was heel mooi om deze vissen zo in het echt te zien. Toen naar de volgende stop, Hol Chan Marine Reserve. Hier beginnen de grotere tourtjes en deze vertrekken ook later op de dag, dus hier vertrokken de grotere groepen juist net. Hier hebben we meer koraal gezien en weer haaien en een Eagle Ray. En toen zagen we ook een schildpad, waar ik zo op hoopte! We konden heel dichtbij komen en op een gegeven moment zwom hij door ons heen naar boven om even een luchtje te scheppen, echt super gaaf!
Bij de derde stop mochten we zelf, zonder de gids snorkelen boven een scheepswrak. Toen we terug op de boot zaten kregen we een grote schaal vers fruit tussen ons in, door Zack gesneden terwijl wij aan het snorkelen waren.
Op de terugweg naar huis stopte hij nog een paar keer in een gebied waar deze tijd van het jaar weleens zeekoeien zitten, maar de kans was klein dat we ze zouden zien, want ze zijn heel schuw. We moesten onze maskers paraat houden en als hij er een zou zien moesten we heel rustig het water in gaan, zonder flippers om hem niet weg te jagen.
En ja hoor, hij vond er eentje! Wij dus het water in, zo snel mogelijk maar toch heel rustig proberen dat beest te vinden en dat lukte! We konden heel dichtbij komen en lagen gewoon heel rustig rond hem te drijven, gewoon een beetje naar hem kijken en af en toe een beetje mee zwemmen. Echt super gaaf was dit, en dan dachten wij dat die fruitschaal het toetje van dit tourtje was!
Een prachtig en lief beest, zo mooi om zo rustig door het water te zien glijden van zo dichtbij. Onze dag was dus dubbel en dwars geslaagd gisteren, de foto’s volgen als we weer thuis zijn.
De avond afgesloten met een kreeft van de bbq, was de eerste keer en ik vond het best lekker eigenlijk.
Vanmiddag zouden we dichterbij gaan snorkelen maar er waren te weinig inschrijvingen, dus ging de tour niet door. Eigenlijk vonden we dat helemaal niet zo erg, want we zijn gisteren ondanks het smeren met factor 50 toch nog best wel verbrand. Vandaag dus niet zoveel gedaan, laat ontbeten, stukje gefietst en verder niets. Vanavond verse pasta bij een Italiaan op, echt lekker gegeten en nu is alles weer ingepakt, want morgen gaan we weer naar huis. “Sad but thru” zoals we hier vaak horen, maar toch ook altijd wel weer lekker. Al zijn deze drie weken wel heel er snel gegaan!