Ik ben gek op souvenirs! Ik sleep altijd van alles mee naar huis en hoop straks, als ons huis eindelijk af is, alles een mooi plekje te kunnen geven. Ook vanuit Lapland nam ik natuurlijk weer wat souvenirs mee naar huis.
Ik nam dit keer niet zo heel veel mee, in Finland is immers alles duur. Een magneetje mag natuurlijk niet ontbreken, die neem ik van elke reis één mee. Ik heb al een behoorlijke verzameling, maar omdat alle spullen die we niet nodig hebben tijdens de verbouwing ingepakt zitten, heb ik geen idee hoeveel het er nu precies zijn. Als straks het huis klaar is en ik alles uit kan pakken, ben ik van plan ze allemaal op de grote vriezer in de bijkeuken te “plakken”, die zal aardig vol komen denk ik!
Verder wilde ik heel graag een rendierhuid. Voordat ik een hoop reacties ga krijgen even een disclaimer:
Deze dieren worden niet voor de huid geschoten. In Finland zijn er meer rendieren dan mensen en elk jaar in oktober worden de rendieren geteld. Er wordt dan een selectie gemaakt welke dieren sterk genoeg zijn en de zwakkere worden dan afgemaakt. Dit omdat het aantal rendieren elk jaar tot een maximum moet worden teruggedrongen. De dieren worden zo nuttig mogelijk gebruikt. Het vlees wordt gegeten, de geweien worden gebruik en de huid wordt gebruikt of verkocht als souvenir. De Finnen zijn erg trots op hun rendieren en ook dankbaar, want de rendieren helpen hen met het zwaardere werk. Ze gaan daarom dan ook erg respectvol met deze dieren om en de huiden die in de souvenirwinkels verkocht worden komen rechtstreeks van de rendierenfarm die de populatie in de gaten houdt.
Maar goed, ik wilde dus een rendierenhuid en heb deze van Mark gekregen voor mijn verjaardag. Even voor het idee: zo’n rendierenhuid kost tussen de € 90,- en de € 120,-, afhankelijk van de grootte en de kleur (hoe witter, hoe geliefder).
Bij dezelfde dame kocht ik ook het mokje, gemaakt uit de knoest van een boom. Dit is traditioneel Fins handwerk en je ziet ze overal. Ze zijn wel peperduur, maar voor € 15,- was dit een koopje. En omdat we zulke goede klanten waren, kregen we snoepjes in de vorm van “reindeer droppings” er gratis bij (dan weet je zeker dat je teveel betaald hebt, toch?).
Verder kocht ik zoals je ziet nog wat chocolade met drop en dropsaus voor over een ijsje. In Scandinavië hebben ze nogal vreemde combinaties met drop, maar ik vind het heerlijk, dus dit waren goede souvenirs.
En dat was het alweer. Gelukkig maar, want ik heb geen idee hoe ik straks alles een plaatsje moet geven.. De rendierhuid komt in elk geval ooit mooi voor de haard te liggen…