Regelmatig plaats ik een foto die voor mij belangrijk is, of gewoon omdat het een ontzettend mooie foto is. Vandaag vond ik het weer tijd om zo’n foto met jullie te delen. Vandaag een foto die ik oprecht mooi vind, maar het is vooral een foto waardoor ik regelmatig eventjes stil sta bij alle onrecht en oneerlijkheid in de wereld, waardoor ik besef hoe ontzettend goed ik het toch maar heb.

Deze foto is natuurlijk gemaakt in Auschwitz. Eén van de eerste tripjes die Mark en ik samen maakten en voor mij ook één van de belangrijkste reisjes.

Ik was altijd al geïnteresseerd in WOII, maar Mark nog meer dan ik en daarom is het tripje naar Auschwitz voor mij het begin geweest van een overdosis aan informatie over de oorlog en de holocaust, die ik als een spons heb opgezogen.

Sinds dit tripje heb ik veel boeken gelezen van overlevenden van Auschwitz en andere kampen, van joden en van politieke gevangenen. Ik heb hier veel van geleerd en het heeft mijn kijk op het leven (míjn leven vooral, want wat heb ik het toch ontzettend goed!) en de wereld veranderd. Ik had dit reisje dus voor geen goud willen missen en ik ga zeker nog eens terug naar Auschwitz. Met de kennis die ik nu heb, zou ik deze plek toch heel anders ervaren denk ik.

En natuurlijk is dit een plek die eigenlijk iedereen gezien zou moeten hebben, omdat we nooit mogen vergeten wat hier gebeurd is en we er toch echt samen voor zullen moeten zorgen dat zoiets nooit meer gebeurd. Al lijkt dit onmogelijk, want helaas blijft de geschiedenis zich nog altijd herhalen, ook al is het dan in een net iets andere vorm….