Inmiddels zijn we weer thuis. In het vliegtuig kregen we weer lekker te eten, maar helaas hadden we geen privé schermpjes op de terugreis. Al met al waren we wel erg tevreden over Turkish airlines en ook Blue Parking, die deze dagen op onze auto hebben gepast, hebben het keurig gedaan.

Vanmorgen waren we al op tijd wakker dus na een laatste ontbijtje op het dakterras zijn we nog een stukje gaan wandelen. We kwamen uit bij een bazaar achter de Blauwe Moskee, waar we van onze laatste lira’s nog wat laatste souvenirtjes hebben gekocht.

Daarna zijn we richting het vliegveld vertrokken. We waren ruim op tijd, maar alle controles namen behoorlijk wat tijd in beslag, dus we hebben ons niet echt hoeven vervelen. Na weer een laatste stempel (mijn paspoort wordt al aardig vol) zijn we vertrokken en inmiddels weer thuis.

Istanbul is een hele mooie stad met mooie oude gebouwen, lekker eten en natuurlijk leuk gelegen aan het water. We hadden ons hier makkelijk langer kunnen vermaken, maar we hebben niet het idee dat we echt tijd te kort hebben gehad. Al met al was dit zeker een geslaagde citytrip!

Vandaag hebben we ons laatste dagje in Istanbul gehad. Natuurlijk zijn we nog even met de ferry over gevaren naar de Azië kant, zijn we dit jaar toch nog even op ons favoriete continent geweest!

Vanmorgen zijn we eerst naar de Chora kerk gegaan. We hadden op internet al van verschillende mensen gelezen dat het een erg mooie Byzantijnse kerk is, met goed bewaarde mozaïeken en muurschilderingen, maar dat hij wat buiten het toeristisch centrum ligt. Bovendien werd hij niet genoemd in de reisgidsen en op de standaard reis websites, dus het werd een leuke zoektocht. Ik had ergens al gelezen dat het in de buurt van tram- en metrostation Topkapi was, dus daar zijn we maar naartoe gegaan. Vanaf hier was het echter best nog een eind lopen, en achteraf gezien hadden we beter nog een keer over kunnen stappen en uit kunnen stappen bij station Edirnekapi (de oranje tramlijn). Door onze zoektocht hebben we wel een stukje van het echte Istanbul kunnen zien (de wat armere wijken, met kleine flatjes en auto’s die eruit zien alsof ze al 10 jaar niet meer van hun plek zijn geweest), wat we eigenlijk wel leuk en interessant vonden. Iedereen was ook heel behulpzaam, we zijn geholpen door een politieagent, een oud mannetje zonder tanden dat in het Turks tegen ons praatte en maar bleef wijzen welke kant we op moesten en een beveiliger in een luxere nieuwbouwwijk. Erg grappig allemaal en als we de mensen om hulp vroegen en op onze telefoon de Turkse naam van deze kerk lieten zien, wisten ze allemaal waar het was en hielpen ze ons maar al te graag een eindje op weg. De wandeling er naartoe was dus al erg leuk (als was het best een eind) en de kerk zelf was ook erg mooi inderdaad, met eeuwenoude mozaïeken en schilderingen, die echt heel mooi bewaard zijn gebleven. Tegenover de kerk hebben we even een welverdiende pauze genomen met een cola en een appelthee.

Morgenochtend voordat we naar huis gaan wilde ik eigenlijk een hamam gaan bezoeken. En dan niet zo’n toeristische, maar een echt authentieke.
Op tripadvisor had ik al goede reviews gelezen over een de Kadirga hamam, niet ver van ons hotel. Hier wilden we voor het eten even langslopen om eens te kijken hoe laat ze morgenvroeg open gaan en wat het kost. Het bleek dat het vrouwengedeelte pas om 9.30 uur open gaat. Om 11.00 uur wilden we richting vliegveld vertrekken, dus het leek me beter om het vanavond maar meteen te doen. Ik ben dus bij de hamam gebleven en Mark is voor een uurtje terug naar het hotel gelopen.
Voor 50 lira (ongeveer 20 euro) werd ik gewassen, gescrubt en gemasseerd. Het was ook behoorlijk authentiek, in een prachtig oud pand met allemaal marmer en koepels en de dames die ons hielpen spraken geen woord Engels, dit is wat ik zou leuk vind aan reizen!
Ik mocht me omkleden in een hokje met grote ramen in de ontvangsthal, een beetje onwennig maar ach ja, het is normaal hier, dus doe ik maar gewoon mee. Ik kreeg een doek om om te doen en mocht de wasruimte in. Hier mocht ik me afspoelen met warm water totdat er iemand kwam die me ging scrubben en wassen. Dit was een beetje een norse mevrouw, ze kwam binnen met zo’n zelfde lap om, deed hem af en bleek alleen een prachtige, gigantische roze onderbroek aan te hebben. Alleen dat al had zo z’n charme en draagt bij aan de ervaring vind ik. Ze heeft me gescrubt en gewassen en gemasseerd met veel zeepsop. Daarna heeft ze mijn haren nog gewassen. Telkens mocht ik me tussendoor afspoelen met bakjes warm water. Al met al ben ik een uurtje zoet geweest en was erg fijn maar vooral een hele leuke ervaring!

Vanavond hebben we gegeten bij het restaurant tegenover ons waterpijp-terras. Deze man sprak ons al 3 dagen erg overdreven aan dat we toch écht bij hem moesten komen eten en het zag er wel goed en gezellig uit, dus hebben we toch maar toegegeven (wat we eigenlijk niet van plan waren, want we vonden deze man ontzettend irritant). Het eten was goed en achteraf kregen we allebei een speldje met een boos oog eraan (ik met een hartje en mark met een dolfijntje). Daarna hebben we nog een ijsje gehaald en nu gaan we de koffers inpakken om morgen weer naar huis te gaan. Hopelijk past alles, want ik heb behoorlijk wat souvenirs gekocht!

Vandaag zijn we een wat noordelijker stukje van Istanbul gaan bekijken. We zijn namelijk begonnen bij de Galata Toren, waar je van bovenaf een mooi uitzicht hebt over Istanbul met al haar moskeeën en natuurlijk de rivier de Bosporus, die Azië van Europa scheidt. Daarna zijn we over de Istiklal Cadessi, de grootste winkelstraat van Istanbul, naar het Taksim plein gelopen. Op zich was dit allemaal niet heel interessant om te zien, het is gewoon een grote brede winkelstraat (het trammetje dat over deze straat op en neer rijdt is wel weer leuk) en ook het plein is vooral groot en leeg. Vanaf het Taksim plein was het niet al te ver meer naar het Dolmabahce paleis, wat je alleen met een gids kunt bezoeken. Je mag hier binnen geen foto’s maken helaas. Dit paleis heeft veel meer versieringen en tierelantijnen dan het Topkapi paleis en is ook in een heel andere bouwstijl gebouwd. Het ligt prachtig langs de Bosporus en was zeker de moeite waard om te zien. We hebben zowel het paleis als de harem bekeken. Iedere vrouw had een appartement van 4 verdiepingen in dit paleis. Ondanks dat ze eigenlijk slaven waren, hadden ze het hier lang niet slecht.
Toen we bij dit paleis klaar waren hebben we de tram gepakt richting Sultanahmet, de oude stad (waar ons hotel ook staat). Hier zijn we uitgestapt in de buurt van de kruidenbazaar, waar ik graag nog even wilde kijken. Maar het was hier zo ontzettend druk, dat je amper een stap kon verzetten! Buiten komen was dan ook niet zo makkelijk en eigenlijk werden we er goed chagrijnig van (net zoals de meeste andere mensen die werden platgedrukt). Hier zijn we dus maar snel weggegaan en na een flinke wandeling waren we weer terug bij ons hotel.

Vanavond hebben we heerlijk gegeten, mark had kebab en ik had kip met rijst, gedroogde vruchten, kaneel en honing, echt superlekker! Als toetje natuurlijk een keertje baklava genomen, erg lekker als is het bijna een maaltijd op zich, zo vult het! Daarna zijn we weer bij hetzelfde terrasje als gisteren een waterpijp gaan roken, waar we best wat bekijks hadden van toeristen die aan de overkant zaten te eten, erg grappig.