Vandaag zijn we weer naar huis gegaan, maar we hadden eerst nog een paar uurtjes de tijd om nog wat te bekijken.
We zijn richting de burcht gegaan, deze is lang niet zo mooi als in Praag maar toch leuk om te zien, helaas is het maandag en dan is er veel gesloten, we konden dus niet veel van binnen zien (best jammer met -10 buiten, maar goed).
We zijn nog een keer naar het centrale plein met de lakenhallen gelopen en zijn nog even door de hallen heen gelopen. Ik heb nog een soort bagel gekocht waar ze hier veel mee op straat staan en daarna hebben we de koffers opgehaald om weer richting het vliegtuig te gaan.

Het was een indrukwekkend weekendje, maar toch ook leuk, Krakow is een leuke stad en echt wel de moeite waard om een paar dagen door te brengen.

Vandaag hebben we een wat minder indrukwekkende dag gehad, we zijn naar de zoutmijn geweest. Je kunt hier de mijn in, op verschillende dieptes met een gids. We waren met een flinke groep en de gids heeft nogal een droog gevoel voor humor, maar dat is wel leuk. “Everything in here is made of salt, except for the guide, if you don’t believe me, lick it.”
Het was mooi om te zien, de wanden zijn glad en blinken en er zijn beelden uit het zout gehouwen. Er is ook een kapel en een grote ruimte met kroonluchters, die voor vanalles en nog wat gebruikt wordt en ook als trouwlocatie kan dienen.

Het schijnt heel gezond te zijn om in deze mijn rond te lopen, mensen met longziektes komen hier bijvoorbeeld elke week een paar uurtjes vanwege de helende werking.
Volgens de gids leven we na deze wandeling dan ook 2 dagen langer, dus dat is mooi meegenomen!

Vanavond hebben we weer bij de italiaan om de hoek gegeten en nu gaan we op de kamer nog een potje monopoly spelen.

Vandaag zijn we op tijd opgestaan, rond 9 uur hadden we de bus naar Auschwitz. Het was even rijden maar alles is goed verlopen.
Bij aankomst in Auschwitz hebben we besloten gewoon zelf rond te lopen en alles op ons eigen tempo te bekijken, we weten immers al behoorlijk wat af over wat zich hier heeft afgespeeld.
Als je het kamp in loopt, loop je meteen zelf onder de bekende poort met de tekst “Arbeid macht frei” door. Dit is een beetje vreemd en dubbel, moeilijk voor te stellen hoe dat toen voor de gevangenen geweest moet zijn.
We lopen verder, je kunt verschillende barakken in, waar nu tentoonstellingen zijn over de oorlog en de holocaust. We zien ontzettend veel, er is een barak waar bergen haar liggen, en dit is alleen nog maar wat ze aantroffen bij de inval in het kamp, gedurende de hele oorlog zijn er heel wat haar en bezittingen van de gevangenen het kamp uit gebracht om er geld aan te verdienen. De berg haar vinden we erg aangrijpend, er liggen zelfs nog kleine vlechtjes tussen enzo, het is echt allemaal heel herkenbaar.
Zo liggen er ook bergen schoenen (je kunt je niet voorstellen hoeveel), is er een ruimte vol proteses, eentje met potten en pannen, eentje met koffers en ga zo maar door. Ook staat er een maquette van de gaskamers, vol met mensen. Erg aangrijpend allemaal.

We lopen verder over het kamp, er hangen veel foto’s van gevangen, er staat een galg en overal wordt uitgelegd wat je ziet. We kunnen ook een gaskamer in, wat heel vreemd is.
Het is prachtig weer, heel koud maar een strak blauwe lucht en het is er heel rustig. Dit maakt het nog onwerkelijker, het is moeilijk voor te stellen hoe het hier in de oorlog geweest moet zijn.

Na Auschwitz I zijn we te voet naar Auschwitz II, of eigenlijk Birkenau gegaan. Het was een half uurtje lopen maar dat vinden we niet erg. Als je het kamp binnenloopt zie je het bekende beeld van de spoorlijn die onder de poort door gaat, dit ziet er echt uit zoals wij het kennen van oorlogsfilms enzo. Er staan honderden barakken, gammele houten en stenen, met gaten in het dak… Een paar barakken kun je in, je kunt je niet voorstellen dat hier gerust 500 man in 1 zo’n barak tegelijk verbleef, dat moet vreselijk geweest zijn. Ook zien we toilet- en wasbarakken, en resten van gebombardeerde gaskamers. Verder is hier niet heel veel te zien, alleen hekken met prikkeldraad, de spoorlijn en heel veel barakken.
Het maakt behoorlijk indruk, we kopen nog een boek van een overlevende om het kamp te sponsoren (toegang is gratis) en gaan weer met de bus terug.

We hebben ons wat opgewarmd in het hotel en zijn toen een pizza gaan eten bij de Italiaan om de hoek, het was een interessante en indrukwekkende dag.

Aan het einde van de dag zijn we aangekomen in Polen, we hebben dus niet echt tijd gehad om nog wat te doen vandaag, bovendien is het ontzettend koud hier, dus ’s avonds ga je ook niet meer voor de lol een rondje lopen. We hebben wat boodschapjes gehaald en zijn naar het hotel gegaan. We hebben een studio met keukentje, echt een hele leuke kamer, met een ronde badkamer die in de kamer gemetseld is en een glazen dak heeft. Hier zullen we de komende dagen wel goed doorkomen!