Categoriearchief: Midden-Amerika

Snorkelen op Caye Caulker

Snorkelen is één van mijn favorieten bezigheden op reis. Als kind was ik al erg geïnteresseerd in wat er allemaal in de zee kon leven, en nog steeds vind ik het fascinerend hoe je door allene maar eventjes je gezicht onder water te steken, letterlijk een andere wereld in kan duiken.

Eén van de meest bijzondere plekken waar ik tot nu toe gesnorkeld heb is toch wel op Caye Caulker, in Belize.

DCIM100SPORT

Lees verder Snorkelen op Caye Caulker

Snorkelen op Caye Caulker (10-07-2015)

Gisteren hebben we gesnorkeld, want daarvoor zijn we hier gekomen. Op aanraden van Anne, die we bij Finca Tatin hadden leren kennen hadden we deze tour geboekt bij een bureautje dat als enige aangeeft de vissen niet te voeren. De andere groepen storten zich namelijk massaal (met een man of 20) op de haaien. Ze lokken ze met een hoop voer en pakken de haaien en roggen dan vast, draaien ze om en laten iedereen ze aanraken. Wij vinden dat zielig en onze gids Zack bleek een hele goede keuze te zijn.
Hij legde uit hoe de vissen en koralen heetten en vroeg ons de beesten met rust te laten en alleen rustig naar ze te kijken.
Toen de boot net stil lag kwamen er al een hoop haaien en mega grote vissen op ons af. Dat ziet er toch wel eng uit! Ik gaf aan dat ik het eng vond en toen we net in het water waren pakte Zack mijn hand en nam hij me rustig mee naar de haaien, om te kijken en te laten merken dat de haaien echt niets deden en niet op je af komen. Dat vond ik erg fijn en een hele geruststelling en ik vond het ook echt niet meer eng. Ook het meisje dat een zwemvest droeg omdat ze niet zo goed kon zwemmen werd regelmatig bij de hand gepakt, echt een top gids als je het mij vraagt.
De eerste stop was dus Shark and Ray alley, waar vooral veel haaien, roggen en grote vissen zwemmen. We hebben hier een uurtje gesnorkeld en het was heel mooi om deze vissen zo in het echt te zien. Toen naar de volgende stop, Hol Chan Marine Reserve. Hier beginnen de grotere tourtjes en deze vertrekken ook later op de dag, dus hier vertrokken de grotere groepen juist net. Hier hebben we meer koraal gezien en weer haaien en een Eagle Ray. En toen zagen we ook een schildpad, waar ik zo op hoopte! We konden heel dichtbij komen en op een gegeven moment zwom hij door ons heen naar boven om even een luchtje te scheppen, echt super gaaf!
Bij de derde stop mochten we zelf, zonder de gids snorkelen boven een scheepswrak. Toen we terug op de boot zaten kregen we een grote schaal vers fruit tussen ons in, door Zack gesneden terwijl wij aan het snorkelen waren.
Op de terugweg naar huis stopte hij nog een paar keer in een gebied waar deze tijd van het jaar weleens zeekoeien zitten, maar de kans was klein dat we ze zouden zien, want ze zijn heel schuw. We moesten onze maskers paraat houden en als hij er een zou zien moesten we heel rustig het water in gaan, zonder flippers om hem niet weg te jagen.
En ja hoor, hij vond er eentje! Wij dus het water in, zo snel mogelijk maar toch heel rustig proberen dat beest te vinden en dat lukte! We konden heel dichtbij komen en lagen gewoon heel rustig rond hem te drijven, gewoon een beetje naar hem kijken en af en toe een beetje mee zwemmen. Echt super gaaf was dit, en dan dachten wij dat die fruitschaal het toetje van dit tourtje was!
Een prachtig en lief beest, zo mooi om zo rustig door het water te zien glijden van zo dichtbij. Onze dag was dus dubbel en dwars geslaagd gisteren, de foto’s volgen als we weer thuis zijn.
De avond afgesloten met een kreeft van de bbq, was de eerste keer en ik vond het best lekker eigenlijk.
Vanmiddag zouden we dichterbij gaan snorkelen maar er waren te weinig inschrijvingen, dus ging de tour niet door. Eigenlijk vonden we dat helemaal niet zo erg, want we zijn gisteren ondanks het smeren met factor 50 toch nog best wel verbrand. Vandaag dus niet zoveel gedaan, laat ontbeten, stukje gefietst en verder niets. Vanavond verse pasta bij een Italiaan op, echt lekker gegeten en nu is alles weer ingepakt, want morgen gaan we weer naar huis. “Sad but thru” zoals we hier vaak horen, maar toch ook altijd wel weer lekker. Al zijn deze drie weken wel heel er snel gegaan!

Tikal, ziek en de ATM cave (08-07-2015)

We zijn inmiddels weer een paar dagen verder dus het wordt hoog tijd dat ik dit dagboek weer eens bijwerk.
Vanuit Flores hebben we de Maya site Tikal bezocht. Deze site ligt echt midden in de jungle. We wilden eigenlijk een vroege tour boeken om de zonsopkomst te zien, maar dan hadden we al om 3 uur ’s nachts weg gemoeten en daar hadden we na een lange dag reizen niet zoveel zin in. Daarom hebben we het vervoer van 8 uur geboekt en daarna zijn we zelf de tempels gaan bekijken. Waarschijnlijk was het met een gids wel interessanter geweest, omdat die natuurlijk wat uitleg zou hebben gegeven over de tempels en de gebruiken van de Maya’s. De tempels waren wel mooi en vooral heel erg hoog. De hoogste, tempel IV hebben we beklommen om over de jungle uit te kijken, je ziet dan een paar van de andere tempels boven de boomtoppen uitsteken, heel mooi!
Toen we alles zo’n beetje gezien hadden, kwamen we terug bij het Gran Plaza, en Mark voelde zich eventjes niet zo lekker. Het was nogal warm en we hadden niet zoveel gegeten nog, dus misschien kwam het daar wel van. Toen hij zich wat beter voelde zijn we richting de uitgang gelopen, dwars door de jungle, met alle bijbehorende geluiden. Toch wel een beetje eng nadat we de bordjes van “pas op, panters” gezien hadden…. Ergens in de verte klonk een soort gebrul van een of ander beest (waarschijnlijk een aap), waardoor we nog wat sneller naar de uitgang begonnen te lopen. Natuurlijk hebben we buiten wat spider Monkey’s, een neusbeertje en een hoop hagedissen niets engs gezien. Ook geen vogelspinnen en helaas ook geen toekans, daar had ik toch wel een beetje op gehoopt.
Terug in het hotel op tijd naar bed, want de volgende dag zouden we om half 5 al de bus naar de grens met Belize pakken. Zouden, want om een uur of 2 werd ik echt honds beroerd. De hele nacht op de wc gezeten, verder zal ik de details maar achterwege laten. We hebben dus besloten maar een nachtje bij te boeken en op de kamer te blijven. Gelukkig hadden we in Flores de meest luxe kamer met airco enzo, dat was toen wel even fijn.
Aan het einde van de dag de buskaartjes voor de volgende dag maar weer gekocht en toen voelde ik me echt een stuk beter, we voelen ons allebei nog steeds niet helemaal 100%, maar dat komt wel weer goed. Bij de bus spraken we overigens nog een Nederlands meisje met wie we de tour in Semuc Champey hebben gedaan, en ook zij was die dag ervoor flink ziek geweest en met haar nog 3 anderen. We denken nu dus dat het komt van het rivierwater dat we tijdens die tour per ongeluk binnen hebben gekregen.

Met de bus waren we in 2 uurtjes bij de grens, die we te voet hebben overgestoken. Dat vind ik toch altijd weer grappig, er wordt niets gecontroleerd en als je langs de verkeerde kant loopt ben je al illegaal het land in. Maar we hebben de juiste stempels weer, dus dat zit wel goed.
In San Ignacio hebben we de rest van de dag niets gedaan en ook de volgende dag hebben we niet veel uitgevoerd. Er worden best een hoop leuke tourtjes aangeboden, maar het was ontzettend warm, we voelden ons nog niet zo fit en bovendien zijn de tours echt belachelijk duur in Belize, zeker vergeleken met Guatemala.
Er was één tour die we wel graag wilden doen, dus die hebben we gisteren gedaan. De ATM Cave is een grote grot midden in de jungle in een gebied waar de Maya’s vroeger leefden en in deze grot voerden ze rituelen uit en brachten ze offers aan de goden. Helaas mag hier geen camera’s meer mee naar binnen nemen nadat iemand in 2012 zijn camera heeft laten vallen op een schedel….
De grot is moeilijk bereikbaar, eerst een uur met de auto, dan een dik half uur lopen en vervolgens ga je zwemmend de grot in om vervolgens een uur door de grot te klimmen, klauteren en zwemmen tot je bij de restanten van oude potten, vuurplaatsen en skeletten komt. Echt heel gaaf om te doen en interessant om te zien.
Vanmorgen hebben we een privé shuttle genomen naar de watertaxi in Belize (we hadden toch een paar dagen geen geld uitgegeven) en nu zijn we op Caye Caulker, een Caribisch eilandje. We hebben net bij een restaurantje ons eigen visje uitgezocht die voor ons gebbqt werd en de tourtjes voor morgen en overmorgen geboekt. We gaan namelijk nog een ochtend en een middag snorkelen en hier doe je dat vooral om haaien en roggen te zien. Ik vind het stiekem doodeng, maar volgens mij wordt het wel heel gaaf morgen.

De jungle van Guatemala (02-07-2015)

Zo, we hebben de jungle van Guatemala weer overleefd en zijn weer “back to civilisation”, zoals de Australische Holly het vanmorgen noemde. Haar hebben we gisteren ontmoet in Lanquin en vandaag hebben we de hele dag samen in de shuttle gezeten.
Maar eerst Rio Dulce, want daar zijn we vanuit Antigua naartoe gegaan. We zijn met een luxe dubbeldekker touringcar van Antigua naar Puerto Barrios vergaan en daar hebben we de boot naar Livingston genomen. Het boottochtje was nogal ruw, laten we zeggen dat het een wonder is dat de pinata die voorin lag het overleefd heeft en dat wij geen blauwe kont hebben! In Livingston waren we precies op tijd om met de lancha van hostel Finca Tatin mee te gaan. Dit hostel ligt midden aan de rivier de Rio Dulce, omgeven door de jungle. Om ergens naartoe te gaan moet je eerst minimaal 20 minuten met de lancha, die ’s avonds niet vaart, dus we konden meteen aanschuiven voor een family style dinner, dat wil zeggen eten wat de pot schaft met zijn allen aan lange tafels. We kregen eerst een soort courgettesoep met tortilla’s en chimichurri (wat is dat lekker zeg!) en daarna kippenbouten van de bbq met gebakken aardappels en salade. Het smaakte erg goed en het is gezellig om zo met je mede reizigers in contact te komen. Zo zaten we de eerste avond met een Guatemalteeks stel, twee advocaten, die van het lange weekend gebruikt maakten om te komen vissen. De twee avond stond er pasta en meatloaf op het menu en kwamen we in contact !et de Nederlandse Ivar en zijn Guatemalteekse vriendin en de Nederlandse Anne, die eigenlijk een half jaar door India en Nepal zou reizen, maar haar reis heeft moeten afbreken vanwege de aardbeving en daarom nu in Guatemala was.
In Rio Dulce hebben we overigens een tour gedaan langs een waterval met 7 poeltjes waarin je kunt zwemmen (supermooi en lekker verkoelend), een zandstrandje (gewoon een strand met een hoop mensen met koelboxen, stoeltjes en parasols, niet zo ons ding) en Livingston, een klein Garifuna dorp dat alleen bereikbaar is bij boot. Dit dorp hadden we snel gezien en we zijn dan ook blij dat we gekozen hebben voor Finca Tatin, en niet een hostel in Livingston zelf. We sliepen hier in een houten bungalow met eigen badkamer, met koude douches en hangmatten, in een super relaxt sfeertje. ’s Nachts kletterde de regen op ons dakje en hoorden we alle jungle geluiden om ons heen.

Van daaruit zijn we naar Lanquin gegaan, bekend om Semuc Champey, een ondergrondse rivier met poelen erboven waarin je kunt zwemmen en helder blauw/groen water (zie de foto bovenaan deze bladzijde). Na een rit van 5 uur waarvan 2 uur over een hobbelige, onverharde weg kwamen we aan in Lanquin, waar we met een pick up van het hotel werden opgehaald en nog drie kwartier over hobbelweggetjes reden om bij het hostel Utopia te komen. Ook hier hadden ze een family style dinner, dat net voorbij was, maar gelukkig was er nog genoeg voor ons en de anderen die met ons waren aangekomen, twee Duitse zussen en een Israëlisch stel.
Ook hier sliepen we weer in een bungalow met eigen wc en buiten douche (weer koud water), vlakbij de rivier met alle jungle geluiden om ons heen. Helaas ook wat beesten in onze kamer, we hebben tot nu toe drie gigantische spinnen, twee schorpioenen en een kakkerlak gehad… We zijn erg blij met onze klamboe in elk geval!
Gisteren hebben we één van de hoogtepunten van deze reis gehad, de tour naar Semuc Champey. We zijn eerst door een watergrot gelopen, gezwommen en geklauterd, met een kaarsje in je hand, want het was pikkedonker! Heel gaaf om te doen en af en toe best eng, je moest bier en daar flink klimmen, onder een waterval door en jezelf van gladde rotsen af laten glijden.
Daarna mochten de waaghalzen onder ons (wij dus niet) van een hoge schommel af in de rivier springen. Ik snap nog steeds niet dat zoveel mensen in onze groep dit durfden! Daarna werd het nog gekker en sprong onze gids van een mega hoge brug af en ook dit deden enkelen hem nog na…
Na een lekkere lunch bij een eettentje gingen er eindelijk naar Semuc Champey. Eerst de klim naar het uitzichtpunt, wat voor mij echt niet te doen was…. Ruim een half uur klimmen en traplopen in de hitte met deze luchtvochtigheid en op die hoogte, ik dacht echt dat ik dood ging (op dat moment dan, achteraf ben ik vooral blij dat ik het gedaan heb). Het uitzichtpunt was mooi, maar eerlijk gezegd vond ik het de klim niet waard, en de zieke Holly met wie we samen omhoog zijn gelopen ook niet, maar we kunnen trots zijn op onszelf.
Hierna snel naar beneden om te gaan zwemmen in de heldere poelen, maar ook dit was nog een pittige wandeling op het glibberige pad naar beneden en trappetjes met diepe treden, ik heb dan ook weer erg veel last van mijn knieën, maar dat was te verwachten. Het was heerlijk om in de poeltjes te zwemmen en ook hier kon je weer van de ene poel naar de andere glijden of springen (ik heb nog nooit zoveel charmante poses aangenomen in badpak als gisteren). Helaas hadden we hier niet zo heel veel tijd want we gingen naar het hotel terug “tuben”. In een band over de rivier dobberen, meestal relaxt maar er zaten ook een paar snellere stukjes bij die soms best een beetje spannend waren.
Precies op tijd voor het eten waren we weer terug bij Utopia en hier hebben we nog even met de Duitse zusjes en het Israëlische stel zitten kletsen over onze reizen. Grote kans dat we de Israëliërs nog tegen gaan komen op Caye Caulker aan het einde van onze trip.

Vandaag hebben we de hele dag in de shuttle gezeten om in Flores te komen, maar gelukkig was de weg goed en zaten er een paar stops in bij restaurantjes, dus het was goed te doen. Bij aankomst hebben we meteen vervoer naar Tikal geregeld voor morgen en ook naar de grens met Belize voor overmorgen. Dan vertrekken we al om 5 uur, maar wel met een luxere bus.
Morgen gaan we dus Tikal bekijken, het volgende hoogtepunt op ons lijstje!

Chocola maken in Antigua (27-06-2015)

Vandaag hebben we eerst gepind en onze was weggebracht. Daarna hebben we een stukje door het stadje gelopen. Antigua staat op de werelderfgoed lijst van UNESCO en is dus helemaal authentiek. Kleurrijke gebouwtjes wisselen af met sierlijke kerken en de straten met klinkers en de groene vulkanen op de achtergrond, met hun toppen in de wolken maken het plaatje helemaal compleet. Een hoop Amerikaanse fastfood ketens zijn hier wel aanwezig, maar ze vallen niet op doordat ze eenvoudige geveltjes hebben net zoals alle andere winkeltjes.
We hebben nog de ruïne van een ingestorte kathedraal bekeken en op een binnenplaatsje geluncht. Toen we terug kwamen bij het hotel stond onze was alweer klaar bij de receptie, super handig!
Om half 2 hadden we een workshop gereserveerd bij het Choco Museo. Hier kregen we uitleg over het ontstaan van chocola en hoe het ge!maakt wordt. Het hele proces van boon tot chocola hebben we zelf gedaan en we hebben cacao thee, Maya chocolademelk en Spaanse chocolademelk gemaakt en geproefd. Tenslotte hebben we zelf chocolaatjes gemaakt die we na anderhalf uur weer op konden halen. In de tussentijd hebben we nog wat in het Park Central gezeten met een cola’tje, dit is echt een leuk stadje om wat rond te lopen en op een bankje te zitten. Verkopers, toeristen en lokale bevolking lopen overal op straat en vaak hoor je wel zuid Amerikaanse muziek ergens op de achtergrond.
Nu gaan we vroeg slapen, want morgen om kwart voor 6 komt een taxi ons ophalen, we hebben een lange reis dag naar Rio Dulce voor de boeg.