Zoals ik vanmorgen in mijn vorige blogje al schreef, ben ik eerst naar het oude fort gegaan. Ik heb nog niet alles kunnen zien, omdat ik nog steeds geen pinautomaat had gevonden en dus geen toegangsbewijzen kon kopen binnen het fort. Morgen ga ik nog even terug en misschien ga ik dan de oude Romeinse waterput bekijken, het militair museum en 1 of 2 kerken. Binnen de resten van het oude fort ligt nu een park, dat een mooi uitzicht heeft over de Donau en de Sava.
Waar deze rivieren elkaar kruisen zie je kleurverschil in het water, omdat ze in tegengestelde richting van elkaar stromen.
Vanuit het fort ben ik door het centrum teruggelopen richting het hostel. Bij de Mc Donalds heb ik even een lunchpauze ingelast en daarna heb ik nog een versmarkt bezocht. Deze was niet zo mooi als die in Budapest (lang niet zo mooi), maar ik ben altijd fan van markten en Mark is er nu toch niet bij, dus ik kan zoveel over de markt lopen als ik zelf wil dit weekend!
Eenmaal terug in het hostel was ik al in slaap gevallen voordat ik mijn boek ook maar open had, en toen ik wakker werd was het al bijna 17.00 uur. Ik ben eerst maar eens gaan kijken waar ik zondagmorgen (of beter gezegd morgennacht) de bus terug naar het vliegveld moet hebben. Het is een beetje een vage halte, maar ik denk dat het wel gaat lukken… (en anders rijdt er vast wel ergens een taxi).
Daarna ben ik naar de Temple of Saint Sava gegaan. Het was een flinke wandeling (steeds heuvel op, Belgrado is zeker geen vlakke stad), maar het was het zeker waard! De Sava kerk is een ontzettend grote orthodoxe kerk, die al ruim 100 jaar in aanbouw is. Steeds komen er oorlogen of financiële problemen tussendoor waardoor de bouw gestaakt wordt. De buitenkant is al wel af, maar van binnen zijn de wanden niet afgewerkt, ligt er geen vloer in en alle pilaren zijn ingepakt in plastic. Toch ook wel apart om zo te zien. De buitenkant deed me trouwens een beetje denken aan de Blauwe Moskee in Istanbul, echt ontzettend mooi. Ik ben nog even in het park voor de kerk blijven wachten tot het donker werd zodat ik hem met verlichting kon zien en dat was natuurlijk nog mooier.
Nu ben ik weer terug in het hostel. Ik heb net lekker gegeten bij een restaurantje aan de overkant van de straat (geen idee hoe het heet, want het schrift hier is onleesbaar, dus ik heb geen flauw idee wat er op de gevel staat). Voor een tientje had ik een voor-, hoofd- en nagerecht en een drankje, en het was nog lekker ook, de Servische keuken valt me dus ook zeker niet tegen. Ook de mensen hier zijn heel vriendelijk en ze spreken ook bijna allemaal wel Engels en anders proberen ze het, dat had ik eigenlijk helemaal niet verwacht. Mijn beeld van Servië is nu dus al positief veranderd, al is het wel een erg arm land en is er volgens mij nog veel van de oorlog en het communisme te merken. Owja en de toetsenborden zijn hier iets anders, dat is ook heel irriant….
Nu ga ik lekker douchen en dan lekker een lange nacht maken, dat zal wel fijn zijn na twee korte en rommelige nachtjes.
Categoriearchief: Europa
Badderen in Budapest en nachttrein naar Belgrado (19-09-2014)
Gisteren ochtend ben ik al op tijd richting Budapest gevlogen. Daar aangekomen ben ik meteen naar het treinstation gegaan om mijn treintickets voor de nachttrein naar Belgrado te activeren. Gelukkig ging dat heel makkelijk en vlot en het station is niet zo groot, dus ik had er alle vertrouwen in dat ik de trein ’s avonds wel zou vinden.
Ik had nog de hele middag en avond om in Budapest te spenderen en dat wilde ik graag rond de Gellert heuvel doen. Ik ben eerst naar de centrale markthal gegaan om een Matrushka te kopen, die wilde ik graag weer een als souvenir mee naar huis nemen, ik vind ze zo ontzettend grappig en echt Russisch/Oost-Europees. Ik had al snel een mooie gevonden, bestaande uit 10 delen, dus de kleinste is een klein gedrochtje, maar dat is nou net zo leuk aan die dingen.
Verder heb ik nog wat rondgekeken op de markt en heb ik bij de Aldi in de kelder wat broodjes en drinken gehaald, wat ik in een parkje tegenover de markt in het zonnetje op heb gegeten.
Daarna ben ik naar de andere kant van de Donau gelopen, waar ik graag de grotkerk wilde bekijken. Voor nog geen 2 euro mocht ik daar naar binnen en kreeg ik een audioguide mee. Het was niet spectaculair, maar wel grappig om te zien hoe ze de natuurlijke grottenstelsels aan de Buda-kant van de stad zo optimaal benut hebben, zeker in tijden van oorlog (al kon de kerk niet tippen aan het Hospital in the Rock waar Mark en ik bij ons vorige bezoek aan Budapest samen geweest zijn).
De grotkerk ligt tegenover het beroemde Gellert Hotel met zijn spa met thermale baden, waar ik lekker de rest van de dag heb doorgebracht.
Het is een oud hotel met aangrenzend een oud badhuis, met daarin zowel een gewoon zwembad als een aantal thermale baden, met temperaturen van 35 tot 40 graden, echt heerlijk! Af en toe het stoombad in en afkoelen in het dompelbadje, en tussendoor heb ik nog een lekkere massage genomen, dus zo ben ik de middag wel doorgekomen!
Ik had nog een paar uurtjes over tot de trein vertrok, en heb maar wat bij de Burgerking gegeten en zitten internetten. Toen ben ik op tijd naar het station gegaan, waar de trein inmiddels al klaar stond en na een half uurtje wachten kon ik de trein in. Om 22.20 uur vertrok de trein. Ik deelde de couchette met twee hele aardige Poolse jongens en een Servische kerel die niet veel zei en een tikje aan de vage kant was. Na een paar uurtjes rijden stopten we bij de Hongaarse grens voor een paspoortcontrole. Onze Servische vriend was blijkbaar iets te lang in Hongarije gebleven en had wat problemen bij de douane, waardoor ze onze paspoorten vergaten te controleren.
Ongeveer een half uur later stonden we aan de Servische grens, waar we weer een paspoortcontrole kregen. Dit keer werden we wel allemaal gecontroleerd en mijn paspoort is weer een stempel rijker!
Weer een paar uur later ging onze Servische vriend de couchette uit. We stonden stil en de conducteur mompelde iets met ˝locomotiv defect˝. Wat er allemaal gebeurde weet ik niet precies, want ik ben weer in slaap gevallen, maar ik weet wel dat we nog lang stil hebben gestaan en we uiteindelijk 3 uur later dan gepland aan zijn gekomen in Belgrado. Zo’n 50 meter voor het station begaf de locomotief het blijkbaar weer en zijn we door een andere locomotief richting het station geduwd.
Het klinkt vast erger dan het allemaal is, ik heb best een goed nachtje in de trein gehad met aardige jongens in de couchette en ik heb eigenlijk wel heel lekker geslapen. Inmiddels zit ik in mijn hostel, waar ik dit reisverslag typ en kennis heb gemaakt met de medewerkster en haar man, die hier volgens mij zo goed als in het hostel wonen. Ze zijn overigens niet erg rijk hier, deze mevrouw vertelde me dat ze met dit baantje 150 euro per maand verdient. Het is niet veel, maar ze is al blij dat ze werkt heeft zei ze.
Nu ga ik maar eens de stad in, ik wil graag het oude fort gaan bekijken, vanaf daar zou je een mooi uitzicht hebben op de Donau.
Sachsenhausen en Bergen Belsen (04-07-2014)
Inmiddels zijn we weer thuis. De laatste dag van ons tripje zijn we ’s morgens op tijd weggereden. Eerst zijn we naar het concentratiekamp Sachsenhausen gegaan, wat ongeveer 35 kilometer ten noorden van Berlijn ligt.
Dit kamp was heel interessant om te zien. Er zijn nog barakken te bezichtigen en er zijn verschillende interessante tentoonstellingen te zien. Voor een paar euro hebben we een Nederlandstalige audiotour genomen, die ons nog wat meer informatie gaf over het kampleven in Sachsenhausen.
Een bezoekje aan dit kamp is goed te combineren met een citytrip naar Berlijn (er gaan ook tourtjes met gidsen en gewoon openbaar vervoer naartoe) en wij vinden dit dan ook zeker een aanrader!
Na ongeveer 2 uurtjes hadden we Sachsenhausen gezien en zijn we naar Bergen Belsen gereden. Hier kwamen we aan het einde van de middag aan, maar we wisten dat dit kamp meer een herdenkingsplaats is, dus we hadden niet verwacht hier veel tijd nodig te hebben.
We hebben er toch ongeveer anderhalf uur rond gelopen, met name de tentoonstelling binnen, aan het begin van het kamp is interessant, met veel (heftige) foto’s van toen ze het kamp bevrijd hebben. Verder is het kamp eigenlijk een grote heide in de bossen, met hier en daar losse gedenkstenen en monumenten om mensen die daar gestorven zijn te herdenken. Zo staat er ook een steen voor Margot en Anne Frank, een rare gewaarwording om daar even bij stil te staan. Verder zijn er overal massagraven, met daarin de 10.000 doden die verspreid lagen over het kamp toen het kamp aan het einde van de oorlog werd bevrijd. Bergen Belsen geeft weinig informatie over het leven in de concentratiekampen, maar het was dan ook geen kamp zoals de andere kampen die wij tot nu toe bezocht hebben. Dit kamp was niet ingesteld op het vernietigen van mensen en was dan ook een stuk primitiever opgebouwd. Bovendien hebben de Engelsen alles platgebrand in verband met de vele ziektes die er heersten. Toch is het een erg mooie plek om te komen wanneer je er toch in de buurt bent.
Aan het Steinhuder meer, ongeveer een uurtje rijden van Bergen Belsen hebben we na een flinke schnitzel overnacht, waarna we de volgende morgen op tijd weer naar huis gereden zijn.
Het tripje naar Duitsland zit er dus weer op, het was een reisje met veel interessante bezienswaardigheden en weer heel leerzaam. We hebben eigenlijk wel wat te weinig tijd gehad in Berlijn, er is ontzettend veel te zien en te doen en wij hebben eigenlijk alleen de belangrijkste dingen gezien, dus mochten we hier ooit nog terugkomen, dan is er zeker nog wat over om te gaan bekijken.
Berliner Unterwelten en East Side Gallery (02-07-2014)
Vanmorgen hebben we een tour gedaan van Berliner Unterwelten. Met een gids hebben we een rondleiding van anderhalf uur door een bunker bij metrostation “Gesundbrunnen” gedaan. Deze bunker is vanuit het metrostation bereikbaar en moest in de Tweede Wereldoorlog dienen als schuilplaats voor de inwoners van Berlijn. Deze tour was erg interessant en heeft ons weer nieuwe dingen geleerd, zeker vanuit het standpunt van de Duitse burgers.
Om half 1 waren we klaar met de tour en zijn we naar het tentje gegaan dat volgens de boekjes de beste curryworsten van de stad heeft. Nu is dit geen culinair hoogstandje, maar we moeten toegeven dat de worst van Konopkes zeker goed smaakte!
Vervolgens zijn we naar de East Side Gallery gegaan. Hier staat nog een flink stuk muur dat na “Die Wende” door kunstenaars is beschilderd.
Na een ijsje bij de Mac zijn we langs de muur teruggelopen en hebben we de metro terug naar ons appartement genomen. Ik heb nog wat boodschappen voor thuis ingeslagen en we hebben in het appartement lekker een pizza op. Verder hebben we vanavond niets anders gedaan dan met een goed boek op de bank, lekker in bad en op tijd naar bed gegaan.
Morgen vertrekken we weer op tijd, dan staan de concentratiekampen Sachsenhausen en Bergen Belsen op het programma.
De Berlijnse muur en andere bezienswaardigheden (01-07-2014)
We zijn alweer twee dagen in Berlijn. Gisterenavond hebben we te horen gekregen dat Mark zijn opa is overleden. We wisten al dat dit eraan zat te komen, maar het is natuurlijk nooit leuk om zulk nieuws te moeten krijgen.
Gisterenochtend hebben we in Weimar nog een grot bekeken in het stadspark. Deze grot diende oorspronkelijk als opslagruimte voor bier, maar werd later, in de Tweede Wereldoorlog, gebruikt als schuilkelder.
Hierna zijn we richting Berlijn vertrokken, waar we rond 14.30 uur zijn aangekomen. Nadat we onze spulletjes in ons ruime appartement hadden gedropt, zijn we eerst een stukje gaan lopen richting het bekende warenhuis KaDeWe en de Kurfürstendamm, hier wordt vooral geshopt, wat niet zo ons ding is, al zijn we in de Lego winkel wel verliefd geworden op een jaren 70 Volkswagen busje (we zijn al op marktplaats bezig geweest, dus misschien komt hij er nog!). Daarna hebben we in ons appartement een bordje spaghetti gemaakt, want ’s avonds hadden we kaartjes voor de koepel van de Reichstag.
We zijn op tijd vertrokken, om eerst nog het Holocaust Monument en de Brandenburger Tor te bekijken. Ik vond het monument best indrukwekkend, Mark had er wat minder mee. De Brandenburger Tor was helaas moeilijk te bezichtigen, omdat alles afgezet was voor het WK dat enkele meters verderop op groot scherm te volgen was.
De koepel van de Reichstag was zeker de moeite waard, je hebt er een mooi uitzicht, krijgt een interessante audiotour mee, het is een prachtig gebouw en bovendien is het gratis te bezoeken (wel vooraf reserveren dus)!
Vandaag hebben we heel de wijk Mitte bezocht. We zijn begonnen bij Checkpoint Charlie en het Mauermuseum, hebben een paar stukjes muur gekocht en hebben toen Topografie des Terrors en het Joods museum bezocht. Topografie des Terrors is een indrukwekkende (gratis) tentoonstelling over WOII, op de plaats waar ooit het hoofdkantoor van de Gestapo zat. Van het Joods museum vonden we vooral de architectuur interessant.
Na een currywurst als lunch zijn we langs de Gendarmenmarkt naar de Berliner Dom gelopen, waarvan we de koepel hebben beklommen. We vonden dit echt een prachtige kerk en het was de klim zeker waard. Van hieruit zijn we naar het DDR museum gelopen, wat naast de Dom aan het water ligt en erg grappig is opgezet, er is van alles uit de DDR tijd en dus uit de jaren 70 te zien.
Via de Alexanderplatz zijn we naar de Bernauerstrasse gegaan, waar een monument ter nagedachtenis van de muur staat. Langs deze straat liep ooit de muur, en nu is precies aangegeven waar deze liep en waar mensen op wat voor manier dan ook gevlucht zijn. Hierna hadden we geen voeten meer over, dus zijn we terug richting het appartement gegaan en vanavond hebben we hier vlakbij bij een Thais/Vietnamees restaurant erg lekker gegeten.