Om 5.15 uur ging de wekker vanmorgen, want we moesten om 5.45 beneden zijn. Daar vertelde de man achter de receptie dat we pas om 6.30 opgehaald zouden worden dus waarom we zo vroeg waren? Nou, omdat uw collega gisteren zei dat we om 5.45 beneden moesten zijn! Die mevrouw van gisteren is duidelijk niet onze vriendin geworden maar goed, we waren toch wakker dus teruggaan had geen zin. Aangekomen op het busstation bleek dat er alleen maar lokale mensen met de bus gingen en dat er niemand Engels sprak, erg handig. Toch waren ze erg behulpzaam en met wat gebarentaal kwamen we uiteindelijk in de goede bus terecht, waar toevallig een wat oudere man in zat die wel Engels sprak, helaas had hij niet dezelfde eindbestemming als wij.
Om 8.30 vertrok de bus voor een hobbelige rit over een smalle weg waar de chauffeur natuurlijk veel te hard reed.. Met een tussenstop erbij zijn we om 15.00 uur in Chau Doc aangekomen, van waaruit we morgen per boot naar Cambodja vertrekken.
We hebben eerst nog maar een broodje en suikkerietsapje gehaald, want onderweg durfden we nog niets te eten met onze onrustige darmen. Helaas brak er op dat moment een stortbui los, dus hebben we het broodje maar op de hotelkamer opgegeten. Toen het weer droog was hebben we nog wat boodschapjes en wierook gekocht van onze laatste Dongs en wilden we nog wat gaan eten ’s avonds. We zagen van een afstandje een bbq staan dus dachten dat daar wel wat lekkers op zou liggen. Eenmaal daar aangekomen verging ons de eetlust, het waren namelijk letterlijke kippenpoten, dus met weinig vlees en de nageltjes er nog aan… We hebben hier maar voor bedankt en hebben maar weer een noodlesoepje gegeten in een klein eettentje.
Maandelijks archief: december 2015
Mekong Delta (16-07-2012)
Vanochtend hebben we het ontbijt maar overgeslagen, aangezien onze buikjes nogal van slag zijn na onze maaltijd bij de KFC gisteren. Om 7.45 uur werden we opgehaald voor een toertje naar de Mekong Delta. Eerst zagen we een fruitfarm waar we ook wat mochten proeven en lokale mensen wat gingen zingen en muziek maken. Daarna zijn we met kleinere bootjes door de jungle naar een ander dorpje gegaan, waar we konden zien hoe kokos verwerkt wordt tot snoepjes (natuurlijk hebben we wat gekocht voor thuis). Ook houden ze hier bijen voor de honing en mochten we dus wat honingthee proeven. Er was een python waarmee je op de foto mocht, dus Mark kreeg de python om zijn nek en ik maakte de foto ;).
Vervolgens gingen we weer op een andere boot om naar het volgende eiland te gaan, een tochtje van ongeveer 40 minuten. Op dit eiland kregen we een lunch geserveerd in een soort openlucht restaurantje, erg lekker en onze buikjes konden het gelukkig wel hebben.
Toen mochten we de boot weer op om terug naar de bus te gaan, want die stond nog steeds op het eerste eilandje natuurlijk. Op de terugweg naar Saigon zijn we nog gestopt bij een mooie Pagoda met buiten ontzettend grote Boeddhabeelden.
Morgen vertrekken we om 6.00 uur om met de bus naar Chau Doc te gaan, dat was een verassing, want ik dacht dat de bus pas om 8.00 uur zou gaan, dus dat wordt morgen vroeg opstaan!
Saigon, Cu Chi tunnels en Cao Dai tempel (15-07-2012)
In de trein bleken we de coupé te delen met een Vietnamees gezin met twee jonge kinderen (met 6 personen dus in een 4-persoonscoupé), gelukkig was dit een erg net gezin met voorbeeldige kinderen, het was eigenlijk erg leuk om eens mee te maken! Van het dochtertje kregen we ook een zakje gedroogd jackfruit wat ze heel lief en verlegen naar mij kwam brengen. Ze zaten stiekem foto’s van ons te maken met de telefoon van hun moeder, dus heb ik ze ook maar even laten poseren voor een foto natuurlijk!
De trein zou om 5.00 uur aankomen, maar dit werd maar liefst 7.00 uur. Normaal zou dit geen probleem zijn, maar wij hadden weer een excursie op de planning staan (we dachten van een halve dag maar dat bleek later een hele dag te zijn). Hiervoor werden we om 7.30 opgehaald bij het hotel dus dat werd haasten. Toen onze chauffeur van het hotel niet op het station stond (die had er immers 2 uur eerder al gestaan maar toen waren wij er niet) sloeg de stress toe. Het was gelukkig snel opgelost, we moesten een taxi nemen en het hotel zou die wel betalen.
Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd voor het tourtje, want we werden pas om 8.00 uur opgehaald.
Toen naar de Cu Chi tunnels. Weer een heel eind in zo’n busje maar het is niet anders, het is nou eenmaal een langgerekt land. Dit was wel erg leuk en interessant om te zien, we mochten zelf ook een stukje door de tunnels, deze zijn al groter gemaakt voor toeristen maar het is bepaald niet groot en pikkedonker!
Daarna zijn we naar de Cao Dai tempel gegaan, heel apart met ontzettend veel kleuren, erg mooi om te zien. Hier was net een mis bezig en daar konden we foto’s van maken en bij kijken (de leden van deze kerk zijn hier erg makkelijk in omdat ze graag meer leden willen werven).
Na een lang dagje wat gegeten bij de KFC, om eens een keer geen rijst te eten, maar dit viel waarschijnlijk niet super, die avond en de volgende dag hebben we allebei last van onze buik, dus vanaf nu gewoon maar weer lokaal eten, dat gaat toch beter.
My Son (14-07-2012)
Om 5.00 uur werden we opgehaald bij het hotel voor het tourtje naar My Son. We kregen van het hotel een ontbijtboxje mee (het meisje sliep zelf op een matras achter de balie en op een houten bank in de lobby lag een ander meisje te slapen, heel gewoon daar). We werden opgehaald met busjes en stopten eerst bij een restaurantje, waar ze buiten stonden met koffie en broodjes waar ze beleg naar keuze op deden, erg leuk en netjes, maar voor ons was het midden in de nacht dus we moesten er niet aan denken en bovendien hadden we wel een uurtje later kunnen vertrekken dan ;). Om 7 uur waren we bij My Son en het was al bloed- en bloedheet! Wel mooi om gezien te hebben, maar we waren blij toen we weer terug naar het busje gingen.
Om 12.00 komt een taxi ons ophalen om ons naar het station te brengen, om 13.24 vertrekt namelijk de nachttrein naar Saigon weer.
Kookcursus Hoi An (13-07-2012)
Vanmorgen stond er een kookcursus op de planning, die had Mark me kado gedaan, waar ik erg blij mee ben want het leek me ontzettend leuk om eens een kookcursus op reis te doen!
We hebben verzameld bij een restaurant, van waaruit we eerst te voet naar de markt gingen om uitleg te krijgen over verschillende producten. De groep was erg leuk, er zat nog een Nederlandse vrouw met haar zoon bij en verder voornamelijk Australiërs en Nieuw-Zeelanders.
Daarna zijn we met de boot over de rivier naar de kookschool gegaan, waar we eerst wat uitleg kregen in de eigen kruidentuin (en waar we veel herkenbare smaken proefden). Toen kon het echte koken beginnen, de kok hield nogal van grapjes maken (vooral over de “bloody Kiwi’s die erbij waren), dus het was erg gezellig. Hij kookte voor en wij konden aantekeningen maken, en dan mochten wij het daarna na koken, wat best goed lukte. Ik kon alleen niet zo goed een roosje van een tomaat maken (terwijl het er toch erg makkelijk uit zag), maar Mark blijkt een natuurtalent te zijn!
Na de kookcursus hebben we met zijn allen geluncht bij de kookschool met verschillende gerechten en daarna werden we weer teruggebracht met de boot. Vanmiddag hebben we nog even gezwommen bij het hotel om wat af te koelen en om 16.00 uur moest ik mijn kleren gaan passen. Deze waren nog iets te ruim dus ik moest om 18.00 uur terug komen. Ondertussen zijn wij naar het huis van een oudere man gelopen, waar je volgens de Trotter een rondleiding van deze man kunt krijgen. Zijn familie woont al 4 generaties in dit huis en ze komen dus ook echt uit Hoi An. Hij vertelde dat er tegenwoordig veel mensen uit Hanoi en Saigon wonen, die een kledingwinkel beginnen om wat aan de toeristen te verdienen, dit vindt hij nogal jammer en hij vond het dan ook erg leuk dat we langs kwamen om zijn verhaal aan te horen. Hij vertelde over het huis en zijn familie, liet foto’s zien van de begrafenis van zijn vader en vertelde over hoe zijn eigen begrafenis eruit zou moeten zien. Al met al was dit erg leuk en interessant om te doen. We hadden nog wat tijd over dus zijn eerst naar de overdekte markt gegaan voor een typisch hapje uit Hoi An, namelijk white rose. Dit zijn garnalen ingepakt in rijstpapier, met onder andere limoensap, ik vond het echt heel erg lekker, wie weet ga ik het thuis nog eens proberen na te maken. Daarna konden we mijn kleren ophalen, die pasten nu goed en het jurkje zit erg lekker, maar ik heb gewoon de verkeerde stof uitgekozen waardoor hij niet zo mooi is als ik in mijn hoofd had zitten. Maar dat is mijn eigen schuld want ze heeft hem keurig in elkaar gezet. Ook het colbertje zit mooi in elkaar en dat in 1 dag tijd.