In de trein bleken we de coupé te delen met een Vietnamees gezin met twee jonge kinderen (met 6 personen dus in een 4-persoonscoupé), gelukkig was dit een erg net gezin met voorbeeldige kinderen, het was eigenlijk erg leuk om eens mee te maken! Van het dochtertje kregen we ook een zakje gedroogd jackfruit wat ze heel lief en verlegen naar mij kwam brengen. Ze zaten stiekem foto’s van ons te maken met de telefoon van hun moeder, dus heb ik ze ook maar even laten poseren voor een foto natuurlijk!
De trein zou om 5.00 uur aankomen, maar dit werd maar liefst 7.00 uur. Normaal zou dit geen probleem zijn, maar wij hadden weer een excursie op de planning staan (we dachten van een halve dag maar dat bleek later een hele dag te zijn). Hiervoor werden we om 7.30 opgehaald bij het hotel dus dat werd haasten. Toen onze chauffeur van het hotel niet op het station stond (die had er immers 2 uur eerder al gestaan maar toen waren wij er niet) sloeg de stress toe. Het was gelukkig snel opgelost, we moesten een taxi nemen en het hotel zou die wel betalen.
Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd voor het tourtje, want we werden pas om 8.00 uur opgehaald.

Toen naar de Cu Chi tunnels. Weer een heel eind in zo’n busje maar het is niet anders, het is nou eenmaal een langgerekt land. Dit was wel erg leuk en interessant om te zien, we mochten zelf ook een stukje door de tunnels, deze zijn al groter gemaakt voor toeristen maar het is bepaald niet groot en pikkedonker!
Daarna zijn we naar de Cao Dai tempel gegaan, heel apart met ontzettend veel kleuren, erg mooi om te zien. Hier was net een mis bezig en daar konden we foto’s van maken en bij kijken (de leden van deze kerk zijn hier erg makkelijk in omdat ze graag meer leden willen werven).

Na een lang dagje wat gegeten bij de KFC, om eens een keer geen rijst te eten, maar dit viel waarschijnlijk niet super, die avond en de volgende dag hebben we allebei last van onze buik, dus vanaf nu gewoon maar weer lokaal eten, dat gaat toch beter.