Categoriearchief: Reisdagboek

Saigon, Cu Chi tunnels en Cao Dai tempel (15-07-2012)

In de trein bleken we de coupé te delen met een Vietnamees gezin met twee jonge kinderen (met 6 personen dus in een 4-persoonscoupé), gelukkig was dit een erg net gezin met voorbeeldige kinderen, het was eigenlijk erg leuk om eens mee te maken! Van het dochtertje kregen we ook een zakje gedroogd jackfruit wat ze heel lief en verlegen naar mij kwam brengen. Ze zaten stiekem foto’s van ons te maken met de telefoon van hun moeder, dus heb ik ze ook maar even laten poseren voor een foto natuurlijk!
De trein zou om 5.00 uur aankomen, maar dit werd maar liefst 7.00 uur. Normaal zou dit geen probleem zijn, maar wij hadden weer een excursie op de planning staan (we dachten van een halve dag maar dat bleek later een hele dag te zijn). Hiervoor werden we om 7.30 opgehaald bij het hotel dus dat werd haasten. Toen onze chauffeur van het hotel niet op het station stond (die had er immers 2 uur eerder al gestaan maar toen waren wij er niet) sloeg de stress toe. Het was gelukkig snel opgelost, we moesten een taxi nemen en het hotel zou die wel betalen.
Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd voor het tourtje, want we werden pas om 8.00 uur opgehaald.

Toen naar de Cu Chi tunnels. Weer een heel eind in zo’n busje maar het is niet anders, het is nou eenmaal een langgerekt land. Dit was wel erg leuk en interessant om te zien, we mochten zelf ook een stukje door de tunnels, deze zijn al groter gemaakt voor toeristen maar het is bepaald niet groot en pikkedonker!
Daarna zijn we naar de Cao Dai tempel gegaan, heel apart met ontzettend veel kleuren, erg mooi om te zien. Hier was net een mis bezig en daar konden we foto’s van maken en bij kijken (de leden van deze kerk zijn hier erg makkelijk in omdat ze graag meer leden willen werven).

Na een lang dagje wat gegeten bij de KFC, om eens een keer geen rijst te eten, maar dit viel waarschijnlijk niet super, die avond en de volgende dag hebben we allebei last van onze buik, dus vanaf nu gewoon maar weer lokaal eten, dat gaat toch beter.

My Son (14-07-2012)

Om 5.00 uur werden we opgehaald bij het hotel voor het tourtje naar My Son. We kregen van het hotel een ontbijtboxje mee (het meisje sliep zelf op een matras achter de balie en op een houten bank in de lobby lag een ander meisje te slapen, heel gewoon daar). We werden opgehaald met busjes en stopten eerst bij een restaurantje, waar ze buiten stonden met koffie en broodjes waar ze beleg naar keuze op deden, erg leuk en netjes, maar voor ons was het midden in de nacht dus we moesten er niet aan denken en bovendien hadden we wel een uurtje later kunnen vertrekken dan ;). Om 7 uur waren we bij My Son en het was al bloed- en bloedheet! Wel mooi om gezien te hebben, maar we waren blij toen we weer terug naar het busje gingen.

Om 12.00 komt een taxi ons ophalen om ons naar het station te brengen, om 13.24 vertrekt namelijk de nachttrein naar Saigon weer.

Kookcursus Hoi An (13-07-2012)

Vanmorgen stond er een kookcursus op de planning, die had Mark me kado gedaan, waar ik erg blij mee ben want het leek me ontzettend leuk om eens een kookcursus op reis te doen!

We hebben verzameld bij een restaurant, van waaruit we eerst te voet naar de markt gingen om uitleg te krijgen over verschillende producten. De groep was erg leuk, er zat nog een Nederlandse vrouw met haar zoon bij en verder voornamelijk Australiërs en Nieuw-Zeelanders.

Daarna zijn we met de boot over de rivier naar de kookschool gegaan, waar we eerst wat uitleg kregen in de eigen kruidentuin (en waar we veel herkenbare smaken proefden). Toen kon het echte koken beginnen, de kok hield nogal van grapjes maken (vooral over de “bloody Kiwi’s die erbij waren), dus het was erg gezellig. Hij kookte voor en wij konden aantekeningen maken, en dan mochten wij het daarna na koken, wat best goed lukte. Ik kon alleen niet zo goed een roosje van een tomaat maken (terwijl het er toch erg makkelijk uit zag), maar Mark blijkt een natuurtalent te zijn!

Na de kookcursus hebben we met zijn allen geluncht bij de kookschool met verschillende gerechten en daarna werden we weer teruggebracht met de boot. Vanmiddag hebben we nog even gezwommen bij het hotel om wat af te koelen en om 16.00 uur moest ik mijn kleren gaan passen. Deze waren nog iets te ruim dus ik moest om 18.00 uur terug komen. Ondertussen zijn wij naar het huis van een oudere man gelopen, waar je volgens de Trotter een rondleiding van deze man kunt krijgen. Zijn familie woont al 4 generaties in dit huis en ze komen dus ook echt uit Hoi An. Hij vertelde dat er tegenwoordig veel mensen uit Hanoi en Saigon wonen, die een kledingwinkel beginnen om wat aan de toeristen te verdienen, dit vindt hij nogal jammer en hij vond het dan ook erg leuk dat we langs kwamen om zijn verhaal aan te horen. Hij vertelde over het huis en zijn familie, liet foto’s zien van de begrafenis van zijn vader en vertelde over hoe zijn eigen begrafenis eruit zou moeten zien. Al met al was dit erg leuk en interessant om te doen. We hadden nog wat tijd over dus zijn eerst naar de overdekte markt gegaan voor een typisch hapje uit Hoi An, namelijk white rose. Dit zijn garnalen ingepakt in rijstpapier, met onder andere limoensap, ik vond het echt heel erg lekker, wie weet ga ik het thuis nog eens proberen na te maken. Daarna konden we mijn kleren ophalen, die pasten nu goed en het jurkje zit erg lekker, maar ik heb gewoon de verkeerde stof uitgekozen waardoor hij niet zo mooi is als ik in mijn hoofd had zitten. Maar dat is mijn eigen schuld want ze heeft hem keurig in elkaar gezet. Ook het colbertje zit mooi in elkaar en dat in 1 dag tijd.

Hoi An (12-07-2012)

Vandaag zijn we met de nachttrein aangekomen in Hoi An. De trein beviel best goed, ik had het al eens eerder in Thailand gedaan, maar Mark nog nooit. Ik vind het wel iets knus en gezelligs hebben. We hadden dit keer de coupé voor ons alleen (we hadden dubbele kaartjes gekocht), maar als we Hoi An weer verlaten is het maar afwachten met wie we de coupé moeten delen, dat is dus wel spannend!

In Hoi An heb ik een jurkje en colbertje aan laten meten, morgen om 16.00 uur moet ik terugkomen om te passen. Verder hebben we de Japanse brug bekeken en bij het hotel een tourtje geboekt voor overmorgen. We hebben besloten om toch maar naar de tempels van My Son te gaan. We hebben alleen niet veel tijd meer over, dus hebben we de vroege tour, we worden hier om 5.00 uur opgehaald, dus dat is even doorbijten voor ons!

Halong Bay (11-07-2012)

De afgelopen twee dagen zijn we in Halong Bay geweest. Dit was ontzettend mooi! Op een traditionele, Chinese houten jonk zijn we door de baai met bizarre eilandjes gevaren. We hadden een net kamertje met airco en eigen wc en douche, heerlijk dus.

Gisteren moesten we eerst 3,5 uur in een busje voordat we bij de haven waren, dat was wat minder, maar het zeker waard! En in dat busjes zaten, jawel, de meiden uit Leiden! Helaas kwamen we niet op dezelfde boot terrecht, maar ook daar kwamen we leuke Nederlanders tegen, het was sowieso een erg leuke en internationale groep. Eenmaal op de boot kregen we eerst lunch, terwijl we richting de surprising cave vaarden. Eenmaal daar aangekomen gingen we met een kleiner bootje richting de grot, waar we met de gids naar binnen gingen. We waren duidelijk niet de enige boot, het was er ontzettend druk en toeristisch maar wel heel mooi. En heel warm en vochtig, iedereen kwam er zeiknat uit, maar dat was niet erg, want we stopten nog bij een strandje waar we nog even konden zwemmen.

Daarna weer terug de boot op, waar het diner geserveerd werd. Veel seafood en alles was supervers, erg lekker allemaal. Na het eten was er karaoke voor de liefhebbers (wij niet dus) of kon je gewoon wat op het bovenste dek op ligbedjes liggen en genieten van de stilte en de sterren, wat wij gedaan hebben. Dit was echt prachtig.

Vanochtend om 7.30 werd het ontbijt geserveerd, terwijl we ondertussen verder gingen naar een drijvend dorp. Hier gingen we de grote boot weer af en mochten we even kajakken. Later gingen we in kleine bamboebootjes tussen de rotsen door, waar grote boten niet konden komen. Dit was echt supermooi!

Toen zat het tripje Halong Bay er alweer op, eenmaal aangekomen met de grote boot in de haven gingen we weer de busjes in. Eerst kregen we nog een lunch in een restaurant voordat we weer terug werden gebracht naar het hotel. In het hotel bood de eigenaresse nog aan dat we haar douche wel even mochten gebruiken, want we vertrekken om 19.30 uur met de nachttrein richting Hoi An. Daar hebben we dus dankbaar gebruik van gemaakt.

We hadden hier in Hanoi een erg fijn hotelletje, niets bijzonders maar supervriendelijke eigenaren, ze helpen je overal mee. Het heet Camelia 6.