Gisteren hadden we een dromedaristocht naar de zandduinen bij Zagora geboekt. Om 14.00 uur moesten we op de afgesproken plaats zijn, maar we waren te vroeg en een man met nomaden outfit zei dat we bij hem moesten zijn. We moesten mee naar zijn kantoortje (Irahalen), maar zoals we al vermoedden, was hij helemaal niet van het bedrijfje waar wij het toertje geboekt hadden. Hij was wel een stuk goedkoper en heel vriendelijk, jammer dus dat we al geboekt hadden. We gingen weer terug naar het hotel waar we hadden afgesproken en niet veel later kwam Rachid ons ophalen. Hij nam ons mee naar zijn kantoortje waar we wat uitleg kregen.
We zouden pas om half 4 vertrekken, dus we gingen maar ergens een cola drinken. We hadden zo al heel de dag niets gedaan en begonnen ons wel een beetje te vervelen, we hadden beter een dag langer in Marrakesh kunnen blijven eigenlijk en hadden hier vandaag pas aan hoeven komen, maar goed, tegen half 4 weer terug naar Rachid en daar moesten we nog een half uur wachten op de taxi, onder het genot van een kopje “berber whisky”, Marokkaanse thee met absint in plaats van munt. De taxi zette ons net buiten Zagora af bij de dromedarissen en we vertrokken samen met onze eigen nomaad richting het tentenkamp in de zandduinen van Zagora (mocht je deze tocht willen doen, dit is niet de echte woestijn, die ligt 1,5 uur rijden hier vandaan, bij M’hamid).
De tocht duurde ongeveer 1,5 uur en het begon al donker te worden toen we aankwamen. Het kamp bestond uit 1 tent voor de gidsen, 1 tent om in te eten, 8 tenten met in elk 5 bedjes en een klein tentje verderop met wc’s. Wij hadden een slaaptent voor ons alleen gelukkig. We kregen eerst thee met nootjes en toen iedereen er was werd de maaltijd geserveerd in een echte nomadentent, het zag er mooi uit, zeker bij kaarslicht. Eerst kregen we soep met brood, toen kip tajine met groente en aardappel en als toetje verse sinaasappel, het was allemaal heel goed verzorgd. Daarna gingen de gidsen nog wat muziek maken bij het kampvuur, maar wij zijn op tijd de tent in gekropen want het was ontzettend koud.

Vanmorgen was ik blij dat het 6 uur was en we eruit konden, want ik had geen oog dicht gedaan van de kou en de jankende honden die je overal hoorde. De zonsopkomst was wel mooi, maar niet heel spectaculair, omdat de zon op kwam achter een berg. Na het ontbijt vertrokken we weer met onze dromedaris, binnen een uur waren we weer bij de weg waar Rachid ons weer op kwam halen.

Om 9.10 uur vanmorgen zaten we dus alweer in de auto om onze reis te vervolgen naar Taliouine, een klein dorpje, prachtig gelegen in een dal, maar er is niet veel te beleven. We wilden eigenlijk naar het museum van de saffraan coöperatie, maar dat was helaas gesloten. Wel heb ik er een potje saffraan gekocht.
De rit hier naartoe was echt prachtig en ik heb net voor 4 euro een flinke tajine gekocht, hopelijk zit ik nog niet aan het maximale gewicht in mijn koffer!